De Belgische wetgever toont meer en meer belangstelling voor alternatieve geschillenbeslechting in het algemeen, en bemiddeling in het bijzonder. Zo kende de wet van 18 juni 2018 houdende diverse bepalingen inzake burgerlijk recht en bepalingen m.o.o. de bevordering van alternatieve vormen van geschillenoplossing (B.S. 7 februari 2018) nieuwe middelen toe aan de rechter om de minnelijke oplossing van geschillen te bevorderen. Art. 205 van de wet van 18 juni 2018 voegt een nieuw lid toe aan art. 444 Ger.W.: "Zij (advocaten) informeren de rechtszoekende over de mogelijkheid tot bemiddeling, verzoening en elke andere vorm van minnelijke oplossing van geschillen. Indien zij van mening zijn dat een minnelijke oplossing van het geschil overwogen kan worden, trachten zij die in de mate van het mogelijke te bevorderen". Ook art. 731 Ger.W. ondergaat een verandering, in die zin dat het wordt vervangen door het volgende: "Het behoort tot de opdracht van de rechter om de partijen te verzoenen. Onverminderd het bepaalde in de artikelen 1724 tot 1737 kan iedere inleidende hoofdvordering tussen partijen die bekwaam zijn om een dading aan te gaan en betreffende zaken welke voor dading vatbaar zijn, op verzoek van een partij of met beider instemming vooraf ter minnelijke schikking worden voorgelegd aan de rechter die bevoegd is om in eerste aanleg ervan kennis te nemen. Behoudens in de gevallen bij de wet bepaald, kan de poging tot minnelijke schikking niet verplicht wordt gesteld". De wetgever voegt een nieuw art. 1723/1 aan het Ger.W. toe, dat stipuleert: "De bemiddeling is een vertrouwelijk en gestructureerd proces van vrijwillig overleg tussen conflicterende partijen met de medewerking van een onafhankelijke, neutrale en onpartijdige derde die de communicatie vergemakkelijkt en poogt de partijen ertoe te brengen zelf een oplossing uit te werken". ...

In een persbericht van 4 februari 2019 meldt de voorzitster van de Nederlandstalige ondernemingsrechtbank van Brussel dat het tekort aan magistraten een belangrijke impact zal hebben op de te behandelen zaken. Door de beperkte toekenning van magistraten aan de Nederlandstalige ondernemingsrechtbank en door omstandigheden zijn er nu slechts zeven en binnenkort  slechts zes magistraten beschikbaar (terwijl er volgens een werklastmeting uit 2013 16 magistraten nodig zijn).  Het is onmogelijk om de toestroom van zaken (9606 in 2018) met het huidige aantal rechters te behandelen binnen de termijnen die voorheen konden aangehouden worden, aldus het persbericht. Voorrang zal worden gegeven aan kort geding en procedures zoals in kort geding, de inleidingskamer (1ste kamer) en de schikkingskamer (1ste bis kamer), de kamers voor ondernemingen in moeilijkheden en insolventieprocedures (2de, 3de en 4de  kamer), en collectieve vorderingen (11de kamer). ...