Met deze wet zet de Belgische wetgever de bepalingen van Richtlijn 2014/65/EU van het Europees Parlement en de Raad van 15 mei 2014 betreffende markten voor financiële instrumenten en tot wijziging van Richtlijn 2002/92/EG en Richtlijn 2011/61/EU[1] (“MiFID II”) om in het Belgisch recht in overeenstemming met artikel 93 MiFID II.

De wet bestaat uit:

• enerzijds, de nieuwe afzonderlijke regeling over de infrastructuren voor de markten voor financiële instrumenten, waarin alle aspecten in verband met de marktinfrastructuren – die voorheen werden geregeld in de wet van 2 augustus 2002 betreffende het toezicht op de financiële sector en de financiële diensten[2] – worden gebundeld; en
• anderzijds, een reeks wijzigingsbepalingen die de bepalingen van MiFID II inzake de toegang tot het beleggingsdienstenbedrijf, de vergunningsvoorwaarden en -procedure voor beleggingsondernemingen en de bedrijfsuitoefeningsvoorwaarden strekkende het garanderen van de beleggersbescherming omzetten door de Belgische wetten die deze aspecten regelen te wijzigen.

Bij deze omzetting opteerde de wetgever ervoor de bewoordingen van MiFID II zoveel mogelijk te behouden aangezien de nauwkeurige en gedetailleerde verwoording van diens bepalingen de lidstaten weinig bewegingsruimte laat. Er is dus geen sprake van “gold-plating” met betrekking tot de door MiFID II ingevoerde nieuwigheden.

De nieuwe wet over de infrastructuren voor de markten voor financiële instrumenten omvat vijf titels die, naast de algemene bepalingen waarin de gehanteerde begrippen worden gedefinieerd, rechtsregels bevatten inzake de volgende aspecten:

• de Belgische gereglementeerde markten (o.a. de vergunningsvereiste en -procedure met nieuwe vereisten m.b.t. o.a. het aantal bestuursfuncties dat een lid van het leidinggevend orgaan mag uitoefenen, de oprichting van een benoemingscomité binnen het leidinggevend orgaan van significante marktexploitanten; de weerbaarheid en de capaciteit van de handelssystemen van de gereglementeerde markt; de omkadering van de algoritmische handel en de verhandelingseenheden), de marktregels (en het toezicht hierop) en de gereglementeerde markten van een andere lidstaat (titel II, hoofdstuk I).

Op te merken is dat voortaan de term “marktexploitant” wordt gebruikt (i.p.v. “marktonderneming”) en dat niet langer een afzonderlijke vergunning voor de marktondernemingen en de gereglementeerde markten is vereist, maar slechts één vergunning voor de gereglementeerde markt (die enkel wordt verleend als de betrokken gereglementeerde markt en haar marktexploitant aan de wettelijke voorwaarden voldoen);

• de exploitatie van een Belgische multilaterale handelsfaciliteit (MTF) of van een georganiseerde handelsfaciliteit (OTF) – d.i. een door MIFID II geïntroduceerde handelsfaciliteit waarvan de exploitant een discretionaire bevoegdheid heeft m.b.t. de manier waarop de transacties worden verricht en waarop enkel in bepaalde financiële instrumenten (obligaties, gestructureerde financiële instrumenten, emissierechten en derivaten) kunnen worden verhandeld – waarbij a. de verhandeling en afhandeling van transacties en de markttransparantie en integriteit worden gereguleerd (titel II, hoofdstuk II);
• de door de Staat of de openbare instanties uitgegeven financiële instrumenten (titel II, hoofdstuk III);
• het aanbieden van datarapporteringsdiensten, o.a. inzake de goedgekeurde publicatieregelingen, verstrekkers van de consolidated tape en goedgekeurde rapporteringsmechanismen (titel III);
• positiebeheerscontroles in grondstofderivaten (titel IV);
• het administratieve toezicht (titel V); en
• de strafsancties (titel VI).

R.F. en G.H.

[1]      Pb. L. van 12 juni 2014, afl. 173, 349.

[2]      BS 4 september 2002, 39121.